Πανοραμική από το Jelly Talks 4 (από το Νίκο Λιόκαλο)
Αναζητώντας λίγο πριν το καλοκαίρι το νησί (ή τα νησιά που θα επισκεφτώ), ακολούθησα την internet-ική πεπατημένη. Ήτοι αναζητούσα σε for a και σε comments κριτικές για νησιά που είχα επιλέξει. Κατά τη διαδικασία αυτή, εξηγούσα στη συμβία μου και στον Fotis ότι «κόβω» τα νησιά που οι κριτικές τους εστιάζονται στη λογική του «πέρασα πάρα πολύ καλά εκεί (όπου «εκεί» το όποιο νησί)» χωρίς να περιλαμβάνουν κριτικές για το ίδιο το νησί. Κάτι παράμοιο έκανα με τις αρνητικές κριτικές της ίδιας λογική (δεν πέρασα καθόλου καλά κλπ). Γιατί πολύ απλά αν ένα νησί δε σε γεμίσει αρκετά για να γράψεις γι αυτό, έχουμε ένα θέμα. Όπως και θέμα έχουμε όταν θάβεις ένα νησί γιατί σ αυτό χώρισες με το μεγάλο σου έρωτα ή γιατί έκαψε φλάτζες το swift (τυχαίο το παράδειγμα – δεν έχω τίποτα με τα swift).
*Προσοχή ακολουθεί μεγάλο post*
Η παραπάνω εισαγωγή, κρίθηκε απαραίτητη για να προετοιμάσω όσους φίλους αναγνώστες και εκλεκτούς θαμώνες θεωρούν πως είναι το ίδιο και το αυτό η κριτική για ένα event ή μία κατάσταση και η περιγραφή του τι «πήρε» κάποιος από αυτό. Εγώ –μιλώντας για το JellyTalks 4– θα αναφερθώ κυρίως στο δεύτερο.
Διαβάζοντας σήμερα το πρωί, τις κριτικές και τις ευχαριστίες για τo Event, υποθέτω ότι θα πρέπει να νιώσω περήφανος που συμμετείχα και βοήθησα στη διοργάνωσή του. Συγχωρέστε με φίλες και φίλοι, αλλά δε νιώθω έτσι. Για την ακρίβεια δε νιώθω μόνο έτσι. Ναι το JellyTalks 4 κύλησε πολύ καλά. Ναι είχε κόσμο και μάλιστα κατάφερε (και μπράβο του και μπράβο μας) να μαζέψει κοντά του ανθρώπους που είχαν πολύ καιρό να βρεθούν μαζί. Ναι είχε πολλούς viewers στο Stream του και πολλά twits να σχολιάζουν. Ναι είχε και μερικές πολύ καλές ομιλίες – με καλύτερη θα συμφωνήσω και εγώ του φίλου μου του Eric τον οποίο και ευχαριστώ ιδιαιτέρως γιατί ξέρω και τι μεσολάβησε μέχρι να την ολοκληρώσει. Ναι είχε πολύ κέφι και πολύ διάθεση. Και ναι είχε και Super Mojito και γλυκάκια. Και τελικά «ναι» είναι ωραίο και κάτι μου λέει πως θα γίνει ακόμα καλύτερο καθώς έχει παιδιά για να το προσέχουν και όλο τον καιρό μπροστά του για να μεγαλουργήσει. Ναι αν δω μόνο αυτή του την πλευρά όπως και αυτή που λέει πως κατάφερε να ξυπνήσει κάποιους μία δόση περηφάνιας την παίρνω και εγώ (προφανώς οι πολλές δόσεις ανήκουν στην ομάδα του Jelly και στην Κωσταντίνα που συνεχίζει να την ψάχνει)
Υποθέτω ότι όλα τα παραπάνω είναι αρκετά για να θεωρηθεί επιτυχημένο ένα event που πρακτικά οργανώνεται από τη καλή διάθεση μίας ομάδας ανθρώπων (που ευτυχώς έχει πάθος) και από τη συνεισφορά κάποιων που έχουν χώρο, resources και διάθεση –για όποιο λόγο- να προσφέρουν. Υποθέτω επίσης ότι τα όποια μικροπροβλήτα υπήρξαν, άλλα ήταν αναπόφευκτα (έχω δουλέψει επί σειρά ετών σε οργανισμό που διοργαώνε 30 συνέδρια το χρόνο και πάντα κάτι προέκυπτε) και άλλα θα μπορούσαν να αποφευχθούν με λίγο καλύτερο συντονισμό. Ακριβώς επειδή και πιστεύω και γουστάρω ενέργειες όπως το Jelly θέλω να πιστεύω πως στο μέλλον θα είναι ακόμα καλύτερα τα πράγματα. Το αυτό ισχύει και για μας στην Atcom αλλά και για μένα προσωπικά. Δεν συνηθίζουμε να διοργανώνουμε ή να host-άρουμε events και όλο και κάτι ξεχάσαμε. Δε είναι αυτά τα ζητήματα που αξίζουν σήμερα το σχολιασμό μας. Αλλά και να είναι άξια σχολιασμού, εγώ θέλω να θίξω άλλα…
Θέλω να θίξω το “δικό μου” JellyTalks. Και κατά μία έννοια οφείλω να το κάνω. Το αν και κατά πόσο η σκέψη μου για μία νύχτα με Mojito και κουβέντα για non commercial internet ή internet για να γουστάρουμε πήρε σάρκα και οστά. Αν έβγαλε αυτό που περίμενα να βγάλει, αν απαντήθηκαν κάποια ερωτήματα. Ε λοιπόν αδέρφια δεν πήρε. Δεν απάντησε, δεν έβγαλε αυτό που ήθελα. Λυπάμαι που δεν έγιναν έτσι τα πράγματα, αλλά αν είναι να συντηρώ τον Uroborus για να παρουσιάζω και εγώ τα πάντα ρόδινα τότε μάλλον μου κάνει για λίγο βαρετό σπορ. Και εκτός αυτού δεν πρόκειται να θίξω εμπορικά projects άλλων για να πείτε (οι γνωστοί ανώνυμοι φίλοι) το κάνω γιατί είμαι εκεί που είμαι θα θίξω μια δικιά αναζήτηση που ζήτησα μέσα από ένα «φιλοξενούμενο» event. Γιατι το event πήγε καλά. Η δική μου αναζήτηση πάλι όχι. μου. Δεν βγήκε ρε παιδιά. Τι να κάνουμε; Φανταζόμουνα 1 μήνα τώρα, μικρούς και μεγάλους «φτιαγμένους» για web, να απαλλάσονται από το μανδύα της επαγγελματικής τους υπόστασης και να δώσουν links και projects που δεν θα «έπεφταν» ποτέ σε ένα εταιρικό meeting – αλλά που θα μας άφηναν άφωνους. Φανταζόμουνα πάθος και προτάσεις για καινούρια πράγματα, ιδέες για να «γουστάρουμε» online, κρυφά script-άκια που να μην καταλαβαίνει κανένας μη μυημένος. Και για να είμαι ειλικρινής τα ζήτησα κιόλας, δίνοντας πρώτος το παράδειγμα να μιλήσω χωρίς υποστήριξη ppt. Κατά μία έννοια, φανταζόμουνα ένα mini – brainstorming χωρίς τη βαριά σκιά του business plan που πρέπει να το συνοδεύει. Και ήθελα και κάποιες –έστω μικρές απαντήσεις στα ερωτήματά μου. Αν χρειάζεται το πάθος για να γίνουν κάποια πράγματα και αν «ναι» γιατί δεν το βλέπουμε…
Και τελικά, πήρα μία ωραία κουβέντα –η οποία πάντα χρήσιμη και ευχάριστη είναι- και κάποιες χλιαρές δημόσιες σχέσεις και αβρότητες μεταξύ φίλων και καινούριων γνωστών ή υποσχέσεις για επόμενες συνεργασίες. Προφανώς δεν έχω τίποτα να χωρίσω με τις χλιαρές δημόσιες σχέσεις ή τις υποσχέσεις και τις συνεργασίες – ίσα – ίσα που είναι απαραίτητες σε κάθε τέτοιο event αλλά δεν είναι ή δεν πρέπει να είναι η ουσία του. Πήρα επίσης (και πήραμε μάλλον) αναζητήσεις για το τι είναι non commerce ή non profit. Πολλές αναζητήσεις συγκεκριμένα – σε βαθμό που μάλλον με ξένισε. Και φυσικά τις φωτεινές εξαιρέσεις κάποιες παρουσίασεις ή τοποθετήσεις. Αλλά δε μου φτάνουν. Όπως δε μου φτάνει και μόνο μία μεγάλη κουβέντα μεταξύ φίλων και γνωστών. Πιστέψτε με ορισμένοι την κάνουμε πολύ πιο συχνά και ας μη τη μεταδίδουμε live (χάσατε)
Sorry μάγκες και κούκλες, αλλά περιμένω περισσότερα και από εμένα και από εσάς. Και ας μου λέει ο kt ότι ο περφεξιονιμός είναι αρώστεια. Κακή συνήθεια θα μπορούσε να είναι αλλά τέτοιες έχω πολλές. Καπνίζω, πίνω, τρώω junk food, ακούω ακόμα που και που κάποιο καλό σόλο και κάνω σαν πεντάχρονο όταν μου δείχνουν καινούρια κόλπα και μαγικά στο net. Και sorry (again) που θα στεχοχωρήσω κάποιους όψιμους κατακτητές της άλλης άκρης του Ατλαντικού, αλλά μάγοι υπάρχουν ακόμα. Απλά δεν ήταν χτες παρόντες – ή δεν θέλησαν να μιλήσουν.
Θα σταματήσω όμως πάραυτα τα παράπονα για τις χαμένες προσδοκίες μου. Αφενός γιατί φταίω και εγώ που δεν κατάφερα –κατά τα φαινόμενα- να βγάλω από τους παρευρισκόμενους αυτό που ήθελα και αφετέρου για να μιλήσουμε λίγο για το πώς αντιλαμβάνομαι εγώ το internet γιατί έτσι γουστάρουμε ή για την «καύλα του» όπως ήταν η αρχική τοποθέτηση. Φίλες και φίλοι μη το κουράζουμε – δεν θέλει και πολλά λόγια. Η λέξη «καύλα» τα λέει από μόνη της και γι αυτό και τη χρησιμοποιώ παρότι όπως όλοι γνωρίζετε αποφεύγω παρόμοιες εκφράσεις. Είναι αυτή η μυστήρια κατάσταση που μπαίνεις χωρίς να θέλεις και δεν βγαίνεις παρά μόνο αν την ικανοποιήσεις. Χωρίς ακριβώς να γνωρίζεις γιατί. Δεν αφορά –προφανώς- μόνο το internet. Αφορά τους πιτσιρικάδες που παίζουν με τις ώρες μπάλα, αφορά τους άλλους πιτσιρικάδες που χαιδεύουν στα όνειρά τους μία Fender και λιώνουν όποια άλλη ηλεκτρική έχουν κοντά τους. Αφορά φυσικά και αυτούς που γράφουν με τις ώρες χωρίς να ελπίζουν σε κάποια δημοσίευση και πρόσληψη, αφορά του ζωγράφους, τους ποιητές και τους πάσης φύσεως καλλιτέχνες. Αφορά και όλους όσους χωρίς να είναι καλλιτέχνες καταβάλουν φοβερή ενέργεια και πάθος «γιατί έτσι».
Και επιμένω –γιατί το είπα και στο Intro μου- ότι δεν αφορά την όποια ρομαντική μου διάθεση. Αφορά και την πραγματικότητα. Αφορά το ότι οι business –ειδικά αυτές που αφορούν διαφήμιση και media Και επικοινωνία- έχουν ανάγκη αυτούς τους τύπους. Γιατί ξέρουν ότι από αυτούς ενδέχεται να πάρουν το ένα «κλικ» παραπάνω. Ναι ναι, αυτό το κλικ που κερδίζει τα pitches αυτό που φέρνει σοβαρά βραβεία, αυτό που ανοίγει τις δύσκολες πόρτες. Ψέμματα λέω?
Εν κατακλείδι; Μάλλον φαίνεται να είμαι ο μόνος που δεν πέρασε καλά χτες. Δεν είναι αλήθεια. Πέρασα θαυμάσια. Αλλά δεν ήταν αυτό που είχα ονειρευτεί ούτε αυτό που υποσχέθηκα σε κάποιους. Και αναπόφευκτα ξύπνησα με τις κακές μου. Θα το ξεπεράσω μάλλον και θα θελήσω να ξαναβρεθούμε. Αν είναι μέσα από Jelly ή μέσα από τηλέφωνα ή μέσα από τον Uroborus δεν το ξέρω. Το σίγουρο είναι πως θα συνεχίσω να την ψάχνω
ΥΓ1. Προς όλους τους σχολιαστές. Είναι κρίμα να κρίνονται μόνο τα powerpoint. Μίλησε και κόσμος με σωστές τοποθετήσεις για τους οποίους σε κανένα Blog δεν έγινε καμία αναφορά. Με πρώτους και καλύτερους τον Foti (εδώ είναι και η παρουσίασή του http://www.slideshare.net/boro8/huspe) και τον Αντώνη Κουτσούκο που ουσιαστικά ήταν και οι μόνοι που είχαν φέρει (ή την έφτιαξαν εκεί επί τόπου) πρόταση
ΥΓ2. Για κάποια πικρόχολα twits λίγο πριν ξεκινήσει το event έχω να πω το εξής. Δικαίως έγιναν, αλλά θα πρέπει πλεόν να περιμένετε και εσείς εξίσου σκληρή κριτική ακόμα και στα μεγάλα (πολύ μεγάλα events). Αντέχουμε?
ΥΓ3. Όχι δεν είχε φαγητό. Νύχτα με Mojito είχαμε τάξει όμως και φροντίσαμε να είναι υπέροχα (Στο bar ήταν η Αγγελική από το TAF η οποία επισήμανε ότι αλλιώς περίμενε τους internet-άδες – ότι και αν σημαίνει αυτό)
ΥΓ4. Η αρχική ιδέα για τίτλο του event ήταν «Internet για την καύλα του» και ήταν παράφραση ενός βιβλίου που ονομάζεται «Επανάσταση για την καύλα της» του Abbie Hoffman. Θα το βρείτε –αν υπάρχει πια- από τις εκδόσεις Διεθνής Βιβλιοθήκη. Μη λέμε ότι τα έχουμε σκεφτεί και όλα εμείς…
ΥΓ5. Για ακόμα καλύτερη ανάγνωση ακολουθούν ένα περίτρανο παραδείγμα που έφερα στο intro μου με λίγα περισσότερα λόγια από ένα παλιό μου κείμενο στην προ Blogs εποχή.
To Well που κλείνει φέτος 25 χρόνια παρουσίας
Τα 25α γενέθλιά του γιόρταζε και γιορτάζει το Well -και είναι ίσως σημείο των καιρών ότι οι νεώτεροι Δικτυοναύτες ενδέχεται να αναρωτηθούν τι σημαίνει η παραπάνω πρόταση και γιατί τους αφορά. Ας απαντήσουν λοιπόν , δουλειά μας είναι άλλωστε. Το Whole Earth ‘Lectronic Link είναι ίσως το πιο διάσημο ηλεκτρονικό community ή “κοινότητα” για τους προτιμούντες την ελληνική απόδοση. Δημιουργημένο το 1985 από τους Stewart Brand και Larry Brilliant, το Well ήταν η ηλεκτρονική εξέλιξη ενός γνήσιου τέκνου της ταραγμένης δεκαετίας του ’60, του εντύπου Whole Earth Catalog. Ορμώμενος από τις νέες επιστημονικές θεωρίες και την ανησυχία της εποχής για το που πάει ο κόσμος, ο Stewart Brand χώρεσε μέσα στις σελίδες του Whole Earth Catalog όλους τους προβληματισμούς και τις συζητήσεις για τον μέλλον της ανθρωπότητας, συζητήσεις στις οποίες συμμετείχαν σκηνοθέτες, θετικοί επιστήμονες, κοινωνιολόγοι και μελλοντολόγοι, οραματιστές και ψυχεδελικοί γκουρού και κάθε άλλος με ιδέες και προτάσεις. Η έλευση των προσωπικών υπολογιστών στις αρχές της δεκαετίας του ’80, έκανε δυνατή τη μεταφορά της συζήτησης σε πραγματικό χρόνο και το Well ξεκίνησε, πρώτα σαν σύστημα BBS με dialup πρόσβαση και στη συνέχεια ως κόμβος του Internet. Μέσα από τις “συνευρέσεις” του Well, γεννήθηκε το Electronic Frontier Foundation, δόθηκε βήμα σε στοχαστές όπως ο Howard Rheingold, συγγραφείς όπως ο Bruce Sterling και ακτιβιστές όπως ο John Perry Barlow και γεννήθηκαν ιδέες που έφεραν την ηλεκτρονική επικοινωνία και το Internet εκεί που βρίσκεται σήμερα. Αν και σήμερα η διάσημη κοινότητα έχει περάσει στα χέρια του Salon (το οποίο, για να μην είμαστε άδικοι, έχει γράψει τη δική του ιστορία στα online πράγματα), παραμένει ένα ζωντανό μνημείο του τι μπορεί να είναι το Δίκτυο πέρα από διαφημίσεις, δημιουργίες σε Flash, spam, πορνογραφία και κυνήγι αρχείων ΜΡ3. Που; Εδώ
Ακολουθούν links με blogs που αναφέρουν το Event (και τους ευχαριστώ και εγώ και αν έχω ξεχάσει κάποιον πείτε μου να τον προσθέσω)
http://www.jelly.gr/2010/09/after-notes/
http://liomenoxamogelo.blogspot.com/2010/09/jellytalks4.html
http://zero.gr/?p=6470
http://lelonisideal.wordpress.com/2010/09/18/trendy-jelly-talking/
Categories: Internet Life
Trendιές 
Χαμένες ευκαιρίες 
Καλάρει ο Evan και βγάζει καλαμάρια 
Ένας είναι ο αυθεντικός (Μαραθώνιος) 
Uroborus 
Ola omorfa ta kanete. Kai ta projects Kai oi doulies Kai ta pr sas.
Alla kaklismenwn twn thirwn i kaula pnigetai Kai ginetai Mia partouza me tous idious Kai tous idious.
Kai pws mporeite na lete Gia nonprofit otan diexagetai se Mia etairia? (prin stin ogilvy meta stin atcom).
Exallou Kai I atcom Gia promo to ekane (oxi mono auto, genika to nerdy-geeky friendly style twn megalwn etairiwn).
An theleis kaula pare tou dromou poutanakia.
@αστείος kakoulis
Ετοιμάσου να φας ξύλο από όλους, σαν καλωσόρισμα.
Κάνω εγώ την αρχή.
1. Αντιπαθούμε πάρα πολύ τις ανώνυμες κοτούλες, που δεν έχουν κάτι να πουν ή να συνεισφέρουν.
2. Αν έχεις εσύ κάποιο χώρο, για να διεξάγεις ένα οποιοδήποτε event, γιατί δεν τον παραχωρείς; Το δέντρο είναι να κολλάς στον χώρο που διεξάγεται το όποιο event. Το δάσος είναι να βλέπεις ότι γίνονται events, ασχέτως του χώρου.
3. Το ‘κεκλεισμένων των θυρών’ είναι κακοήθεια, καθώς το event μπορούσε να το δει οποιοσδήποτε μέσω stream. Προσθέτω, καθότι παρών, ότι για να μπουν ακόμα περισσότεροι, η αίθουσα χωρούσε 25-30 άτομα, και στριμώχθηκαν καμιά 50αριά.
4. Δεν είναι μόνο τα πουτανάκια καύλα. Καύλα είναι να την λέμε και σε κάτι καραγκιοζάκους σαν και εσένα, που νομίζουν ότι μπορούν να προσφέρουν κάτι με το να είναι εμπαθείς. Γελάμε λοιπόν μαζί σου, αστείε χαζούλη. Εσύ και μερικοί ανώνυμοι ακόμα, μας ψυχαγωγείτε γιατί βλέπουμε πόσο χαμηλά βρίσκονται κάποιοι (υπ)άνθρωποι.
Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα.
(για το event θα τα γράψω αργότερα).
@uroborus
Περικλή, το event είχε πάρα πολύ καλό κλίμα. Συμφωνώ μαζί σου σχεδόν απόλυτα περί non-profit. Η γενική κουβέντα που έγινε μου φάνηκε ολίγον χλιαρή και μονοδιάστατη. Αλλά παρόλα αυτά το συναίσθημα με το οποίο έφυγα ήταν θετικό και ευχαριστώ για την φιλοξενία.
@Fotis
Χαχαχα, έγραψες. Αφού μπαίνω στον πειρασμό να γράψω ένα ανώνυμο σχόλιο τώρα για να δω τι θα πεις.
@kakoulis
lame
@Fotis Με έχεις αφήσει άναυδο φίλε. Δεν ξέρω τι να προσθέσω (θα βρω μην ανησυχείς)
@Lexx :-) Αφού ξέρεις ότι είσαι η μεγάλη μου συμπάθεια. Τι το ψάχνουμε. Είσαι μία από τις ελπίδες μου για καλό web
@kakoulis γουστάρεις S/M έτσι? Θα αφήσω τους άλλους πρώτα να σε καλωσορίσουν. Αν δεν έχουν κέφι θα επανέλθω.
Τι διάλα? Έχουμε γεμίσει καθυστερημένα?
Δεν μπορώ να πω ότι διαφωνώ με την τοποθέτηση σου φίλε Uroborus
Δεν ξέρω αν είχαν συντονιστεί όλοι όμως στον ίδιο σταθμό για να βγάλουν αυτό το κάτι… την καύλα για το web που οραματιζόσουν και οι περισσότεροι από εμάς θεωρώ ότι διαθέτουν.
Ίσως δεν βοήθησε ο τίτλος του Event που αναφερόταν σε non profit Projects. Γιατί τα projects μπορεί να είναι non profit από την οπτική του χρηματικής απολαβής… αλλά πολλές φορές υλοποιούνται στα πλαίσια της επαγγελματικής μας δραστηριότητας προσβλέποντας σε κέρδος… μετουσιωμένο σε περισσότερες μελλοντικές δουλειές.
Το ζητούμενο όμως δεν ήταν αυτό… Ήταν τα προσωπικά ή ομαδικά Projects που γίνονται για να γίνουν, που γίνονται για ένα απροσδιόριστο λόγο, που είναι αντικείμενο έρευνας ψυχολόγων, όπως είπε ένας φίλος στο event που ας με συγχωρέσει που μου διαφεύγει το όνομα του.
Projects που γίνονται για τους δικούς μας εσωτερικούς λόγους, που μας πάνε παραπέρα, που εκπληρώνουν την ανάγκη μας για δημιουργία, την ανάγκη για ανακάλυψη νέων μεθόδων, τεχνολογιών και ιδεών που ίσως αλλάξουν τη ζωή και την καθημερινότητα μας και ίσως πάλι όχι.
Δεν βγήκε όσο δυνατά θα έπρεπε αυτό στη συζήτηση και αυτό είναι αλήθεια…
Εγώ το αποδίδω στον ορισμό του non profit που απ’ ότι φάνηκε τον είχε ο καθένας διαφορετικά στο μυαλό του.
Παρόλα αυτά προσωπικά θεωρώ τo Event πετυχημένο… και στο χέρι όλων μας είναι τα επόμενα να είναι περισσότερο «on target»
nliokal με βρίσκεις σύμφωνο και πολύ μάλιστα σε αυτά που λες.
Θέλω να προσθέσω επίσης ότι ο Περικλής έκανε πολύ δυναμικό άνοιγμα και έδωσε τις βάσεις για τη συζήτηση που λες nliokal. Απλά οι περισσότεροι δεν τσίμπησαν και έτσι μείναμε αλλού. Λίγη σημασία όμως έχει αυτό. Πάμε για το επόμενο.
Ας γράψω και εγώ 2-3 σκέψεις, όπως τις υποσχέθηκα πιο πριν.
Θα σταθώ σε μια βασική λεπτομέρεια, η οποία πιστεύω ότι ήταν και ο βασικός λόγος, που δεν μπόρεσαν να παραχθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα (όποια και αν είναι αυτά για τον καθένα).
Δεν υπήρχε ένα χρονοδιάγραμμα για το event.
Καλώς ή κακώς, ο προγραμματισμός (αυτό)ρυθμίζει και (αυτο)συντονίζει τέτοιες μεγάλες θεωρητικές κουβέντες και συγκεντρώσεις.
Δεν θα με ενδιέφερε αν θα έπεφτε έξω στην ώρα, ούτε αν θα καθυστερούσε. Με ενδιέφερε όμως, σαν απλό παρατηρητή, να ξέρω ποιος θα παρουσιάσει και τι, καθώς και αν θα υπήρχει session ερωτήσεων, πάνελ με καλεσμένους κτλ.
Και θα με ενδιέφερε, όχι για να δω ποιος ο επόμενος ομιλητής και τι έχει ετοιμάσει, αλλά για να καταλάβω, σαν επισκέπτης, πως θα κινηθεί η βραδιά, ποιο θα είναι το επίκεντρο της κουβέντας, κτλ.
Αυτή ακριβώς η έλλειψη προγραμματισμού, ίσως να ήταν και η αιτία, που δεν βρέθηκε λίγος ώριμος χρόνος για να μπορέσουμε να ορίσουμε σωστά το ‘non-profit’, και να κινηθούμε με γνώμονα αυτό, στην όλη μετέπειτα κουβέντα.
υ.γ. 1: Σαφώς και δεν μέμφομαι ούτε την Κωνσταντίνα ούτε τον Περικλή, ούτε οποιονδήποτε συμμετείχε, που προσπάθησαν πάρα πολύ να δώσουν ένα πολύ πιο φιλικό κλίμα στο όλο event, χωρίς τις λογικές του προγράμματος, του ακριβούς χρόνου ομιλίας, του διαλείμματος, κτλ.
υ.γ. 2: Ευελπιστώ, ότι κάποια στιγμή θα συμφωνήσουμε όλοι πως χρειάζεται μια επανάληψη του event, ώστε να ορίσουμε το ‘non-profit’ και την ‘κάβλα’ καλύτερα, για να μπορέσουμε να εξάγουμε ακόμα πιο ποιοτικά συμπεράσματα.
Γιατί, αν δεν το κάνουμε… πως θα αποδείξουμε ότι είμαστε πραγματικά ‘καβλωμένοι’ με αυτό που κάνουμε;
@lexx Συμφωνώ… οι βάσεις μπήκαν στην εισαγωγή… αλλά μάλλον ο καθένας κινήθηκε σε αυτό που θεώρησε από πριν έρθει ότι θα ήταν το θέμα της κουβέντας.
@Fotis Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να αποδείξουμε σε κανένα το αν και το πόσο καβλωμένοι είμαστε με αυτό που κάνουμε. Το ξέρουμε οι ίδιοι και αυτό αρκεί. Από εκεί και πέρα ευελπιστώ κι εγώ ότι το επόμενο event με το ίδιο ή και με άλλο ακόμα θέμα θα επιτρέψει σε όλους να αποκομίσουν αυτό που θα ήθελαν.
@nliokal. Καλωσήρθες φίλε. Συμφωνώ και με τον ορισμό και με το ότι μπορούμε να είμαστε on target. Και σίγουρα προτιμώ να συμβαίνει αυτό από το να μην υπάρχει το “κάτι”…
@Fotis. Οκ να συμφωνήσω ότι ήθελε λίγο παραπάνω οργάνωση. Και κάποιο μικρόφωνο ενδεχομένως – έστω για να ακούγεται καλύτερα και ο ομιλητής. Δε είμαι σίγουρος ότι συμφωνώ με τα πολύ οργανωμένα “παρείστικα” events αλλά αν χρειάζεται ας είναι. Το αν θα ξανα-διοργανωθεί στο χέρι μας είναι. Έτσι δεν είναι;
@lexx Πες τα αδερφέ. Ολόκληρο intro έκανα και μετά από 1 ώρα για άλλα μιλάγαμε…
Οι θεωρητικές συζητήσεις αυτού του στυλ προϋποθέτουν μια ομάδα ανθρώπων που θα έχει μια χημεία μεταξύ της ώστε τα άτομα να νοιώθουν αρκετά άνετα να μιλήσουν έξω από νόρμες. Όταν επί δύο ώρες προσπαθείτε να προσδιορίσετε τον ακριβή ορισμό του non-profit, λες και κάνετε ακαδημαϊκή διατριβή, είναι προφανές πως ούτε χημεία υπάρχει, ούτε πολύ περισσότερο διάθεση να γίνει συζήτηση ουσίας.
Προσωπική μου άποψη ως εξωτερικού παρατηρητή είναι πως τέτοια events είναι καταδικασμένα για αποτυχία-πενήντα παρόμοια να κάνετε δεν πρόκειται να βγει κάτι ουσιαστικό. Χρειάζονται συγκεντρώσεις μικρότερων ομάδων οι οποίες θα έχουν τα χαρακτηριστικά της παρέας κι ούτε θα είναι τόσο ετερόκλητες, θα υπάρχουν δηλαδή άτομα που έχουν ξαναβρεθεί μαζί και μπορούν να μιλήσουν άνετα μεταξύ τους. Και κυρίως άτομα που θα είναι καυλωμένα με αυτό που κάνουν, είτε αυτό λέγεται Internet, είτε μουσική, είτε οτιδήποτε. Γιατί να με συμπαθάτε αλλά εγώ από το streaming δεν εισέπραξα πάθος. Κι άμα δεν το γουστάρεις αυτό που κάνεις πως να μιλήσεις και κυρίως πως να εμπνεύσεις και μια κουβέντα. Πέντε-δέκα άνθρωποι το γούσταραν και οι υπόλοιποι ήταν εκεί για να κάνουν socializing.
Οπότε αφήστε το και πάμε γι άλλα.
@Kakouli Αν μου δώσεις τον χώρο, θα το κάνουμε εντελώς ανοιχτό όπως έγινε στην Τεχνόπολη και την Ένωση Γραφιστών, όπως θα γνωρίζεις φαντάζομαι.
Ότι αφορά την κουβέντα, ξέρετε όλοι ότι είναι ο χαρακτήρας του Jelly ελεύθερος και η συζήτηση οργανώνεται από τους συμμετέχοντες. Δεν χρειάζεται πάντα ένα πάνελ και ευχαρίστως να έρθετε σε coworking session που είναι πιο μικρά @barak.
@nliokal “Projects που γίνονται για τους δικούς μας εσωτερικούς λόγους, που μας πάνε παραπέρα, που εκπληρώνουν την ανάγκη μας για δημιουργία, την ανάγκη για ανακάλυψη νέων μεθόδων, τεχνολογιών και ιδεών που ίσως αλλάξουν τη ζωή και την καθημερινότητα μας και ίσως πάλι όχι.” Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε με το Jelly. Σε ένα βαθμό πετυχημένο, σε ένα όχι. Ο χώρος και η διάθεση να βελτιώθει και να το βελτιώσει άλλος υπάρχει.
Ευχαριστώ όλους για τα σχόλια που μη τι άλλο μας βοηθούν να κάνουμε κάτι καλύτερο.
Θα συμφωνήσω με τον Barak. Πολύ θεωρία για το τι είναι non-profit και τι όχι. Τα web projects που γίνονται με πάθος, γίνονται με profit or not. Άλλα είναι τα κοινά τους χαρακτηριστικά. Οπότε αν αυτό ψάχναμε να βρούμε, ακόμα ψάχνουμε…
Επίσης συμφωνώ ότι αυτές οι κουβέντες –αν θέλαμε να αποκτήσουν τον παλμό που λες Περικλή– έπρεπε να γίνουν μεταξύ ανθρώπων που γνωρίζονται και μπορούν όντως να μιλήσουν πιο άνετα μεταξύ τους, με ή χωρίς κοινό.
Having said all that, πιστεύω πως μόνο καλό μπορούν να κάνουν αυτά τα events και πως αυτό της περασμένης Παρασκευή είχε πλάκα, ενδιαφέρουσες απόψεις και προσωπικά το διασκέδασα πολύ.
Οπότε thank you και για την διοργάνωση και για την πρόκληση, αλλά και για τις απόψεις όλων.
ΥΓ. Τον αγαπητό “the_insid3r” τελικά γιατί δεν τον κάλεσες; Νόμιζα ότι αυτός ήταν ο καλεσμένος έκπληξη!
@Panos Συμφωνώ απολύτως και με σένα και με τον @barak και με όσους είπαν ότι πολύ κουβέντα έγινε για τον non profit. Μήπως τελικά ήταν αναπόφευκτο όμως? Από τη στιγμή που πρώτη φορά θίξαμε ένα τέτοιο θέμα? Αστεία – αστεία δεν έχει τεθεί ποτέ κάτι τέτοιο επί τάπητος… (τα λέω και σε μένα αυτά που τσίτωσα πρώτος…)
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η όλη κουβέντα ξεκίνησε από το internet για το γούστο μας και κάπως ερμηνεύτηκε ως non profit αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Για τις κουβέντες και τον παλμό ακόμα το σκέφτομαι. Όντως αν γνωριζόμαστε μεταξύ μας είναι καλύτερα. Αλλά πως θα γνωρίσουμε και καινούρια πρόσωπα? Και κυρίως πρόσωπα που όσο να ναι μας θεωρούν και κατεστημένο ή απλά μεγάλους που βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά?
Προσωπικά -όπως είναι μάλλον φανερό- και γουστάρω πολύ αυτή την κουβέντα και θεωρώ ότι έχει να δώσει πολλά. Και πραγματικά είμαι ενθουσιασμένος που συνεχίζεται εδώ. Γιατί το event μπορεί να τελείωσε αλλά το θέμα του παραμένει ανοιχτό..
@ThirdEye Καλώς τη. Μάλλον άλλο λέει ο @barak.
@fotis κάτι είχαμε πει για κάτι ερωτήσεις…?
Αλλά πως θα γνωρίσουμε και καινούρια πρόσωπα?
Ας πιαστώ από αυτό για να πάω την κουβέντα λίγο παρακάτω. Το ζητούμενο είναι να γνωρίσεις νέα πρόσωπα ή να κάνεις μια κουβέντα ουσίας από την οποία θα βγουν πέντε χρήσιμα συμπεράσματα, τα οποία βέβαια θα μοιραστείς με την κοινότητα-γιατί αν ήταν να τα κρατήσεις για τον εαυτό σου δεν θα υπήρχε λόγος να συζητάμε τι θα κάνεις και πως θα το κάνεις. Ιδεατά θα ήθελες και τα δύο. Πρακτικά όμως αν δεν μπορείς να τα έχεις τότε IMHO επικεντρώνεσαι στο δεύτερο. Γιατί αν θες να γνωρίσεις καινούργια άτομα υπάρχουν άλλου είδους events.
Είμαι λοιπόν της άποψης πως αν θες να κάνεις θεωρητικές συζητήσεις φωνάζεις το πολύ δέκα άτομα από τους οποίους 6-7 είναι ιντερνετάδες-οι οποίοι δεν χρειάζεται να είναι πάντα οι ίδιοι-και οι υπόλοιποι χρήστες του μέσου που δεν είναι το επάγγελμα τους το Internet, είναι απλά άνθρωποι την άποψη των οποίων γουστάρεις. Κόβεις κάμερες και λοιπές εξυπνάδες γιατί δεν βοηθάνε να λυθεί η παρέα, κρατάς το πολύ-πολύ ένα ψηφιακό καταγραφικό για να έχεις τρόπον τινά πρακτικά της κουβέντας και αφήνεις την παρέα, αφού πλέον έχεις διαμορφώσεις τις συνθήκες ώστε αυτό το μόρφωμα να έχει τα χαρακτηριστικά παρέας, να κάνει μια ωραία συζήτηση συνοδεία ποτών και ξηροκαρπίων. Και στο τέλος παίρνεις τα “πρακτικά” και βγάζεις ένα ραπόρτο.
Το αν θα το κάνεις στην Atcom ή σε ένα μπαράκι κατ’ εμέ ελάχιστη σημασία έχει. Μια χαρά είναι και το εταιρικό περιβάλλον κι ούτε βλέπω τίποτα στραβό στο να θέλει μια χ εταιρία να προβληθεί μέσα από κάτι τέτοιο. Ούτε θέμα καπελώματος ισχύει ούτε τίποτα. Οπότε τα συνωμοσιολογικά που λένε ορισμένοι μου ακούγονται απλά ως παραληρήματα άβγαλτων ανθρώπων που θεωρούν το κέρδος καταραμένο. Ο καθείς με τις κόμπλες του.
Προσωπικά μόνο έτσι το βλέπω να δουλεύει. Το “μαζευόμαστε λίγοι” από μόνο του δεν είναι η λύση γιατί απαιτείται χημεία. Και λυπάμαι που το λέω αλλά υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που πολύ απλά δεν έχουν τίποτα να πουν. Το γιατί δεν έχουν τίποτα να πουν είναι γιατί δυστυχώς ασχολούνται με το Internet επειδή είναι η δουλειά τους, όχι επειδή το γουστάρουν. Αυτούς λοιπόν τους έχεις στην απ’ έξω. Γιατί δεν θες να κάνεις δημόσιες σχέσεις, θες να βγάλεις κάποια συμπεράσματα ώστε να πάει η αγορά παρακάτω.
Το μοντέλο λοιπόν του φτιάχνω κάτι ελεγχόμενο και ουσιαστικό κι αφήνω στην απέξω διάφορους απαιτεί κοχόνες γιατί θα φέρει δυσαρέσκειες. Προσωπικά οι δυσαρέσκειες μου είναι παντελώς αδιάφορες. Αν λοιπόν υπάρχουν τα στομάχια και η διάθεση να φτιάξουμε κάτι ωραίο και μικρό που θα έχει να πει πέντε πράγματα είμαι μέσα, ψυχή τε και σώματι. Διαφορετικά θα μιλάμε για να μιλάμε και άκρη δεν θα βγάζουμε. Συγγνώμη αν ακούγομαι απαξιωτικός, απλά δεν το βλέπω να δουλεύει αλλιώς. Δεν έχω σκοπό να μειώσω την προσπάθεια καθενός, πολύ δε περισσότερο τις προθέσεις.
@Panos Ωχ τώρα το είδα… Τον “the_insid3r” τον είχα καλέσει αδερφέ… αλλά δεν ξέρω αν ήρθε. Έχει υποσχεθεί όμως να έρθει εδώ να μιλήσει
Θεωρώ ότι αν είχατε παραμείνει στον αρχικό τίτλο η συζήτηση θα έφερνε περισσότερο το αποτέλεσμα που περίμενες Περικλή (et al). H λέξη profit για όλους μας βάζει τον παράγοντα stress στη μέση.
Υπό το πρίσμα του αρχικού τίτλου, εγώ θα έλεγα ότι “web για την καύλα” κάνουμε ακόμα και αν πληρωνόμαστε γι αυτό. Διαφορετικά πολλοί από εμάς (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) θα είχαμε μείνει στα αρχικά μας πτυχία και γνώσεις και το 9to5 μας (5?!) θα ήταν πολύ διαφορετικό …ενδεχομένως χωρίς καθόλου καύλα.
Τα σέβη μου στη σπηλιά, μετά από καιρό, και pardon my french (κορίτσι πράμα ντροπή)
το jelly που είναι non-profit web project, έχοντας σα θέμα τα non-profit web projects, έδειξε πως υπάρχουν δύο ξεκάθαρες κατηγορίες ανθρώπων: όσοι προσφέρουν στο web και όσοι το καπηλεύονται για όφελος τους.
σε ένα κύκλο εμφανώς κερδοσκοπικό το θέμα του non profit έφερε αμηχανία-και καλά έκανε.
Στο τέλος της ημέρας, νομίζω πως καλό είναι να θυμόμαστε πως μία κουβέντα δε λέει τίποτα. Οι πράξεις μας τα λένε όλα.
@kmitchell ““web για την καύλα” κάνουμε ακόμα και αν πληρωνόμαστε γι αυτό. Διαφορετικά πολλοί από εμάς (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) θα είχαμε μείνει στα αρχικά μας πτυχία και γνώσεις και το 9to5 μας (5?!) θα ήταν πολύ διαφορετικό …ενδεχομένως χωρίς καθόλου καύλα.” Αυτό το κορίτσι με συγκινεί ώρες ώρες…. Γι αυτό της αφιερώνω τραγουδάκια…
@Fotis θυμάσαι που το λέγαμε αυτό και διαφωνούσες???
@lelonisideal Sorry αγαπητέ (και καλώς ήρθες) αλλά τι εννοείς με το “έδειξε πως υπάρχουν δύο ξεκάθαρες κατηγορίες ανθρώπων: όσοι προσφέρουν στο web και όσοι το καπηλεύονται για όφελος τους”?? Το σύνολο των παρευρισκομένων δουλεύει στο online περιβάλλον… Συμπεριλαμβάνονται και οι διοργανωτές του Event…
Επίσης “σε ένα κύκλο εμφανώς κερδοσκοπικό το θέμα του non profit έφερε αμηχανία-και καλά έκανε” Δεν έκανε καθόλου καλά. Αφενός γιατί το θέμα ήταν γνωστό αφετέρου γιατί όταν σου αρέσει κάτι το λες.
Επίσης – επίσης. “Στο τέλος της ημέρας, νομίζω πως καλό είναι να θυμόμαστε πως μία κουβέντα δε λέει τίποτα. Οι πράξεις μας τα λένε όλα” Μη το παρακάνουμε. Σκέφτεσαι, μιλάς, κάνεις… αλλιώς κάτι απ όλα το χάνουμε.
να το διατυπώσω διαφορετικά. αν αφαιρέσουμε όσους εργάζονται στο web ή έχουν κέρδος από αυτό, τότε μας μένουν όσοι προσφέρουν στο web και δίνουν αξία (value) σε αυτό.
θεωρώ πως το j4 έδειξε μία ανισσοροπία ανάμεσα στις δύο αυτές κατηγορίες και μία κατεύθυνση. Χρειαζόμαστε περισσότερους ανθρώπους που να προσφέρουν.
Το κέρδος-για μένα-τις συζήτησης, είναι ότι μπορεί να ωθήσει κάποιους ανθρώπους σε πράξεις.
αυτό εννοώ.
@lelonisideal Δηλαδή δεν μπορείς να εργάζεσαι για το internet (μη λέμε μόνο για web) και να προσφέρει και σ αυτό? Είτε τον ελεύθερό σου χρόνο είτε και ενώ δουλεύεις?
To J4 είχε περί τους 60 ανθρώπους παρόντες και άλλους τόσους που το παρακολουθούσαν. Παρότι δε διαφωνώ ότι υπάρχει ανισσοροπία -προφανώς- δεν είμαι σίγουρος ότι μπορεί να βγει το συμπέρασμα λόγω του event. Μάλλον από το τι βλέπουμε γύρω μας μπορεί να βγει…
Για μένα το κέρδος της συζήτησης είναι ότι συνεχίζεται…
@ lelonisideal
Και αυτό θέλει επαναδιατύπωση μάλλον…
Ποιος λέει ότι όσοι εργάζονται στο web ή έχουν κέρδος από αυτό, δεν του δίνουν αξία; O Vint Cerf, δηλαδή που δουλεύει για το Google, δεν του έχει δώσει αξία;
@kmitchell @ uroborus
Κατερινάκι, να σου κάνω μια απλή ερώτηση…
Ποιον θεωρείς πιο επιτυχημένο από τους παρακάτω;
1. Sergey Brin (ή Larry Page)
2. Steve Jobs
3. Bill Gates
4. Marc Zugerberg
5. Δ/Ξ – Δ/Α
Απλή απορία.
Τώρα αρχίζει και μου αρέσει πάλι η σπηλιά!!!
Εμείς οι υπόλοιποι να μην απαντήσουμε δηλαδή βρε αδερφέ?
@uroborus
Η πρόσκληση ήταν προς την Κατερίνα, γιατί είναι η μοναδική κοπέλα της παρέας… και η νεότερη. ;o)
Μια απλή απορία ήταν πάντως, απλά για να δω ποιος θεωρείται ως role model, από τους νεότερους.
Εσύ θα μου έλεγες κάνα Kenny Mitnick, για να μου την σπάσεις.
Εγώ θεωρώ πιο πετυχημένο τον τύπο που έχει τα μεξικάνικα εστιατόρια μου μαζεύεστε κάτι βράδια…
Και προσφέρει στο web αφιλοκερδώς (δεν παίρνει χρήματα για το internet αλλά για το φαγητό) και δεν του φωνάζει κανένας…
@Uroborus Εγώ ξέρω ότι έχεις κάτι καλύτερο για να ψηφίσεις αλλά δε μπορείς…
@fotis Θα βάλεις και άλλα Quiz? Να βοηθήσω?
@ insid3r
Ο ‘Amigos’ κοιμάται και η τύχη του δουλεύει. 1000 δίκια έχεις σε αυτό.
Δεν έχω κανένα quiz. Μια απλή απορία ήταν, που απευθύνεται, κυρίως, σε νέους ανθρώπους (που είναι ακόμα μακρυά από τα πρώτα ‘-άντα’). Μέρος μιας μικρής έρευνας που κάνουμε με τον Πέρη.
Αν βρίσκεσαι (ή αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι) εντός ‘ηλικιακών ορίων’, τότε δεκτή και η δική σου απάντηση. ;o)
@Fotis νεότερη ακούω και χαίρομαι.
role model ε…κανείς. Μοιάζουν καλογυαλισμένοι αυτοί και ατσαλάκωτοι για τα δικά μου γούστα, χωρίς να σημαίνει ότι δεν δέχομαι την επιτυχία τους.
Ωστόσο, αν και δηλωμένα αντιπαθώ το προϊόν τους, θα έβαζα μισό κιλό επιτυχίας παραπάνω στον Mr.Facebook για ένα και μόνο λόγο. Ανθρωποι άκουσαν για πρώτη φορά στη ζωή τους τον ήχο του μόντεμ (ποιητική αδεία, τον έχουμε ξεχάσει αυτόν τον ήχο) μόνο και μόνο για να μπουν στο fb και να κοιτάξουν από την τεράστια κλειδαρότρυπα που τους προσέφερε. Κανείς δεν πήρε για πρώτη φορά PC στη ζωή του για να μπει google (άσχετα αν αργότερα του έγινε καθημερινή συνήθεια).
@kmitchell
Τhank you, Κατρίν! :o)
@Fotis Θύμισε μου να σου κάνω ένα μεγάλο δώρο κάποια στιγμή ε …για το “μακρυά από τα πρώτα -άντα”:) Είπαμε καλό το DNA αλλά …
καταρχήν:
nliokal++
lelonisideal++
κατά δεύτερον σχετικά με την τροπή της κουβέντας ήμασταν 60 άτομα και από τη στιγμή που υπήρχε ανοικτή παρέμβαση αν τα άτομα θέλαν θα έπαιρνε άλλη τροπή η συζήτηση. Γιατι δεν έγινε αυτό;
Φαίνεται η φιλοσοφική αναζήτηση είναι catchy, ή το κοινό όπως υπόθηκε δεν είχε χημεία ή ένα μεγάλο μέρος ίσως αδιαφορούσε και δεν τοποθετήθηκε.
Οπως και να χει πολύ το απόλαυσα και ευχαριστώ την Κωσταντίνα, Uroborous για φιλοξενεία και οργάνωση! Χάρηκα που γνώρισα και κάποια άτομα που μόνο online τα είχαμε πει!
@fotis Εγώ είμαι fan του Berkeley Blue (έτσι για να ψάχνετε )… αλλά έψαχνα για Steve Wozniak…
Επίσης όπως επισήμανε και μία γυναίκα της αγοράς χτες το βράδυ “ίσως πρέπει να ψάξουμε πιο πολύ στο mobile γιατί αυτό τώρα είναι το καινούριο και το πιο προκλητικό και κάποιοι αναζητάν αυτές τις προκλήσεις – όπως ήταν κάποτε το web”
@kmitchell Εκπομπή ολόκληρη θα κάνουμε για πάρτι σου…
Ωραία τώρα που έχουμε αγαπηθεί όλοι θα πούμε και καμία ιδέα? Κάτι που έχετε δει και πιστεύετε ότι θα κόλλαγε στη λογική του internet για την καύλα του?
Τουλάχιστον να δούμε αν συμφωνούμε επί της ουσίας…
@uroborus
Ορίστε να σου πω εγώ, μια σκέψη (αν και δεν θα αλλάξει τίποτα. Σκέψη θα μείνει, ή θα επωφεληθεί κάποιος… σίγουρα όχι για την καύλα του).
Πάντρεψε τo API του Twitter, με ακόμα 10-15 APIs τύπου Wiki (wikipedia, wikimaps, About.com, etc.) και όταν κάποιος κάνει μια ερώτηση, στο σύστημα, τότε αυτό θα απαντάει μόνο του.
Μια αυτοματοποιημένη βιβλιοθήκη σύντομων απαντήσεων.
E.g.
Question:
@pantrema_ton_API What is the temperature in Athens, now?
Reply
@frankanton The temperature is Athens is at 32 ‘C. For more info, check Weather.com
Η’ κάτι τέτοιο.
Μια μίξη Wiki/twitter…. Witter, Wikter, Twiki, πεστε το όπως θέλετε. Σημασία έχει η λειτουργικότητα του.
Να πω κι εγώ την άποψή μου, μιας και τα τεχνικά προβλήματα δεν μας άφησαν να τα πούμε και remotely.
Non-profit projects που ξεκινούν με το σκεπτικό “αγαπάμε όλοι το web, τί να κάνουμε για να το αποδείξουμε” νομίζω ότι δεν πάνε πουθενά. Κάποια στιγμή θα εγκαταλειφθούν και θα λήξουν άδοξα.
Non-profit projects που γίνονται πραγματικότητα γιατί απλά οι δημιουργοί τους δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς (θα σκάσουν ρε παιδί μου!) είναι αυτά που κάνουν το Web να γυρίζει.
My two cents.
@Uroborus επανέρχομαι μετά από InΟffice ρακούλες και διαφωνώ λιγάκι με τη συνάδελφο που κάνεις quote. Δεδομένο ότι θα κινηθούμε σε περισσότερο καινούριους άξονες (Βλ. Mobile) αλλά δεν είναι απαραίτητο να ψάξουμε μόνο εκεί πια το heat για το οποίο μιλάμε. Μου κάνει λίγο γεροντοέρωτας αυτό…σαν να είναι η τελευταία μας ελπίδα “ανάτασης”. Έτσι κι αλλιώς, ίσως συμφωνήσετε μαζί μου, η “ανάταση” δεν έρχεται μόνο από νεαρά-όμορφα-ανεξερεύνητα κορμιά.
[εκπομπή? Μην τάζεις άγιου κερί και κοριτσιού-άνω-των-άντα!]
την άλλη φορά καλέστε και εμάς, γιατί πάντα θέλουμε να ακούσουμε και να μάθουμε νέα πράγματα. Σίγουρο είναι πως μας αρέσουν τα mojito!
Διαβάζοντας τις διάφορες απόψεις, προτάσεις και παρατηρήσεις που αποτυπώνται σιγά σιγά εν αφθονία, όπως είναι φυσικό με κάποιες συμφωνώ, με κάποιες άλλες πάλι διαφωνώ. Αλλά θα σταθώ σε μία πρόταση του φίλου barak ως αφορμή για τη συνέχεια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αντιλαμβάνομαι his point of view.
“Διαφορετικά θα μιλάμε για να μιλάμε και άκρη δεν θα βγάζουμε.”
Δεν είμαι σίγουρος ότι ξέρει κανείς την “άκρη” όταν μπαίνει σε μία κουβέντα.
Και μόνο η διατύπωση απόψεων και επιχειρημάτων, ακόμα και από αυτούς που “ασχολούνται με το Internet επείδή είναι μόνο η δουλειά τους”, δημιουργεί ικανές χημικές αντιδράσεις και καινούριες συνάψεις στον εγκέφαλo που μπορεί κανείς να βρεί την άκρη από μόνος του. Τη δικιά του άκρη ο καθένας.
Το σημαντικό για μένα είναι να υπάρχει αυτός ο καταλύτης των παραπάνω εγκεφαλικών διεργασιών, που δεν είναι άλλος από τη συζήτηση την ίδια. Και ας φαίνεται ότι δεν οδηγεί κάπου.
Δεν είναι ο σκοπός να μαζευτεί μια παρέα 5-6 σοφών και να βγάλει ραπόρτο at the end of the day (ή the night) με τα συμπεράσματα της. Απεναντίας…, όσοι περισσότεροι τόσο το καλύτερο. Το όριο για μένα είναι μόνο ο αριθμός πάνω από τον οποίο οι μονάδες μεταμορφώνονται σε μάζα και αυτό έχει να κάνει με την οργάνωση του ίδιου του Event.
Και για να πιαστώ και από τη φράση του uroborus “Ωραία τώρα που έχουμε αγαπηθεί όλοι…” Να και η χημεία λοιπόν! Γνωριστήκαμε, μετρηθήκαμε, συμφωνήσαμε, διαφωνήσαμε… και η κουβέντα τώρα αρχίζει.. και γίνεται ουσιαστικότερη…
@Fotis
Μας προλάβαν φίλε… Wolfram Alpha λέγεται αυτό που περιγράφεις (http://www.wolframalpha.com/) , ένα κονέκτορα με το twitter θέλει μόνο :)
Η πανοραμική του Λιόκαλου ήταν όλα τα λεφτά πάντως…
Δε σας προλαβαίνω αδέρφια. Τόσα comments ούτε για τους Ermides δεν είχαμε (λέμε τώρα – μην ξεκινήσουμε πάλι…)
@kmitchell
Μα δε έλεγε για μας (που έχουμε τα χρονάκια μας). Για τους πιτσιρικάδες έλεγε…
@Sugarenia +1
Αυτό ρε παιδί μου. Αυτό. Τέτοια ήθελα να δω να ακούσω και να γνωρίσω. Projects και ανθρώπους. Πως θα γίνει?
@Fotis Είσαι ρε μπαγάσα παραγωγή ιδεών ε? Εκτός αυτού θα συνεχίσουμε το quiz? Εκτός αν έχεις να προτείνεις κάποια συνέχεια…
@nliokal Μαζί σου. Αρκετά δεν κάτσαμε στο twitter να χαριτωμενίζουμε? Ας πούμε και καμία σοβαρή κουβέντα…
@Ηλίας Χατζής. Φίλε το κάνεις και ακούγεται σαν φάουλ και δεν είναι δίκαιο. Όπως θα παρατηρήσεις ήταν βραδιά χωρίς “διοικητικούς” (εξαιρούνται οι διοργανωτές γιατί δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς). Ξέρεις ότι εκτός από εσένα γνωρίζω και αρκετούς ακόμα που θα είχαν να προσφέρουν… Ήταν πολιτική απόφαση όμως… :-)
Επί τη ευκαιρία να ορίσουμε λίγο το πλαίσιο αν θέλουμε κουβέντα. Event ψάχνουμε ή ιδέες? ή και τα δύο? Η απλά γουστάρουμε κουβεντολόι (καθόλου δεν με χαλάει – ειδικά μετά από κάποιες παρεμβάσεις)
Ξανακαπηλεύομαι το χώρο.
Οι ιδέες και τα projects δεν θέλουν nurturing, υπάρχουν κάπου εκεί έξω και μας περιμένουν να τα ανακαλύψουμε.
Για μένα αυτό που θα ‘χε ενδιαφέρον θα ήταν να δούμε παρουσιάσεις ακόμα περισσότερων projects, ατόμων που *δεν* ήταν εκεί να παρουσιάσουν, με παραδείγματα και από εξωτερικό. Να σκεφτεί ο κόσμος “Έι, καλή ιδέα, μήπως κι εγώ… Αυτό που λέγαμε τις προάλλες… χμμμ”.
Γιατί η εσωστρέφεια; Γιατί να κοιτάμε πάντα το .gr;
θα ξαναπώ πόσο μ αρέσουν αυτά που λέει η @Sugarenia και δύο πράγματα ακόμα
Άλφον. Έγραψα λίγο στο blog και αποτοξινώθηκα απ την αηδία το Twitter…
Βήτον. Πάντα έτσι άδοξα θα τελειώνουνοι συζητήσεις?
@uroborus, κάποια στιγμή πρέπει να τελειώνουν οι συζητήσεις για να αρχίζουν οι πράξεις ;)
Χαίρομαι πάντως που το Jt4 μας έφερε τόσες υπαρξιακές σκέψεις και άνοιξε πάλι συζητήσεις! :P
Καιρό είχα να δω τόσο έντονο διάλογο και απόψεις μαζεμένες απλόχερα! Το συμπέρασμα για μένα είναι ότι το ελληνικό web σηκώνει events, ανησυχίες…
Και πάλι αν δεν σας έφτασε το jelly, just do it… Οργανώστε barcamps, τρέξτε event, πάρτε πρωτοβουλίες! Όλοι χωράμε! :)
Keep up!